پارسي يار
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
RSS
حسين!
يالان دنيا
پيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
حسين!
يالان دنياپيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
برگزيدگان مجله در خرداد 1404
سي رتبه برگزيده بر اساس تعداد کل پيام در مجله
1 - آواي روستا
2 - « لنگرودي »
3 - *ابرار*
4 - ذره بين زنده
5 - * گل نرگس *
6 - تبسم بهار ♥
7 - قافيه باران
8 - خادمة الشهدا
9 - علي در کلبه درويشي
10 - محمد_عابديني
11 - ياسيدالکريم
12 - هما بانو
12 - * کميل *
13 - .:راشد خدايي:.
14 - *بنت فاطمه*اظهر
15 - گلهو قطعه اي ازبهشت
16 - انديشه نگار
17 - *زهرا.م
18 - مجنون الحسين ع
19 - *ميثم*
20 - ||عليرضا خان||
21 - شبستان نور
22 - * هاتف *
23 - در انتظار آفتاب
24 - «امير معظم»
25 - *قاصدك*
26 - ♥ ح. بالايي
27 - ساعت يك و نيم
27 - محمد جواد س
28 - شهريار کوچه ها
28 - مهسا خانوم
29 - ميراب عطش
30 - قلمدون
30 - *سحربانو*
+
كوله بارت را بربند! شايد اين فرصت آخر باشد! كه به مقصد برسيم بشناسيم خدا و بفهميم كه يك عمر چه غافل بوديم مي شود آسان رفت مي شود كاري كرد كه رضا باشد او. اي سبكبال! در اين راه شگرف در مناجات خدائي شدنت هرگز از ياد مبر منِ جامانده ي پشت در را...
.png)
چقدر قشنگه ...يک حس قشنگي به ادم دست ميده ممنون از حسن انتخابتون - *::.دکترسارا.::*
+
خدايا چه آسان مي توان تو را دوست داشت ، بي هيچ تکلف و بهانه اي . بهشت همين حياط کوچک خانه ماست ، وقتي فرشته ها براي شنيدن نام تو از دهان من ، از پله هاي عرش پايين مي آيند !
+
معلم، شاگرد را صدا زد تا انشاء‌اش را درباره علم بهتر است يا ثروت بخواند. پسر با صدايي لرزان گفت: ننوشتيم آقا..! پس از تنبيه شدن با خط کش چوبي، او در گوشه کلاس ايستاده بود و در حالي که دست‌هاي قرمز و باد کرده‌اش را به هم مي‌ماليد، زير لب مي‌گفت: آري! ثروت بهتر است چون مي‌توانستم دفتري بخرم و بنويسم « علم بهتر است..! »
چقدر قشنگ... - نشاني
+
جسارت ميکنم و انتخاب ميکنم هر دوسوي اين قمار آسودگي نيست يا ساختن است به اجبار يا سوختن است در عشق و اشتياق...
اين تصويرُ خيلي دوس دارم ! - كوثرانه
+
نه امپراتورم و نه ستاره اي در مشت دارم، اما خودم را با کسي که خيلي خوشبخت است اشتباه گرفته ام و به جاي او راه مي روم غذا مي خورم مي خوابم و ... چه اشتباه قشنگ و دل انگيزي!
واااااي چقدر خوشگله....آخخخيييييي:) - /منم گداي فاطمه.س./
+
دوستم داشته باشي يا نه ديگر چه فرقي ميکند؟ تو، چکنويس خاطراتي بودي که در دوران کودکي به موشک تبديل شدي عزيزم ديگر موشک بازي هم نمي‌کنم!!!!!
+
نگاه مرد مسافر به روي ميز افتاد
«چه سيب قشنگي!
حيات نشئه تنهايي است.»
و ميزبان پرسيد:
قشنگ يعني چه؟
-قشنگ يعني تعبير عاشقانه اشکال
و عشق، تنها عشق
ترا به گرمي يک سيب مي کند مأنوس.
+
سايباني از جنس اشک و نياز مي خواهم
تا سجاده دلم را در آن بگسترانم
و با دستان خسته قنوتم
از تو بخواهم
که بر وجود سردم
نور نگاهت را بتاباني
و گل هاي زيباي عشق و ايمان را
بار دگر در من تازه گرداني ...
+
شانه ات بوي ابر مي دهد و صدايت طعم نعنا
اي باران قصه هاي کودکي ام،
کدامين شب...
بر تارک خانه ي خيس لحظه هايم،
مي اويزي فانوس چشم هايت را...
+
وکسي مي گويد سر خود بالا کن ، به بلندا بنگر.
به بلنداي عظيم به افق هاي پر از نور اميد
و خودت خواهي ديد و خودت خواهي يافت
خانه ي دوست
کجاست… خانه دوست در آن عرش خداست ،
خانه ي دوست در آن قلب پر
از نور خداست و فقط دوست ، خداست…
+
بام را برافكن، و بتاب، كه خرمن تيرگي اينجاست
بشتاب، درها را بشكن، وهم را دو نيمه كن، كه منم
هسته اين بار سياه .
اندوه مرا بچين، كه رسيده است .
ديري است، كه خويش را رنجانده ايم، و روزن آشتي
بسته است .
مرا بدان سو بر، به صخره برترمن رسان، كه جدا
مانده ام
چه عكس زيبايي! - شقايق بانو
+
اي زيبايي ، مرا ببخش!غروب آفتاب ، افق بي نهايت را گلگون کرده بود،ولي زيبايي اش به دلم ننشست،ستارگان زيبايت به من چشمک زدند ولي من روي برگرداندم،آسمان بلندت مرا به سوي خود خواند ولي به ندايش پاسخ نگفتم،گل هاي سرخ ، قلب خونين خود را به من گشودند ولي من توجهي ننمودم،،برگهاي درختان به خاطرم رقصيدند ولي نگاهشان نکردم،ماه تابان خواست به رخسارم نور تاباند ولي من روي برگرداندم،
نسيم سحري در گوشم زمزمه ي عشق نجوا مي کرد ولي من گوش ندادم،از ميان سکوت عميق کهکشانها اسرار وجود شنيده مي شد ولي من گوش دل را بستم،امواج دريا جوشان و کف آلود به سوي من آمدند تا مرا به بي نهايت ببرند ولي من روي برگرداندم،شمع به من لبخند زد جوابش نگفتم ؛ آنگاه در پايم قطره اشکي ريخت به او محبتي نکردم،زيبارويي از کنارم گذشت و از سر لطف به من نظر انداخت ، از او روي برگرداندم ...آري ، - حسين!
دلم گرفته و روحم مُرده بود ، نه چشم داشتم که زيبايي را ببينم و نه دل تا آن را حس کنم........اي زيبايي ، اي آسمان ، اي ستارگان، اي امواج ، اي عشق ، اي اشک ، مرا ببخشيد
بي اعتنايي مرا حمل بر سنگدلي نکنيد .... محبوبم در کنارم نيست و قلبم گرفته و روحم مُرده است.. - حسين!
چرا اينقدر نا اميدي و غم ؟؟؟؟؟ - *ابرار*
+
دست‌سپيد و پاک و نجيب تو/ دنبال يک شکوفه آبي رفت،
هم‌شانه با نسيم سحرگاهي/ از روي نعش سرد سرابي رفت،تو مثل قلب مردم دشتستان/ از ازدحام حوصله سرشاري،وقت هجوم دغدغه پنهان/ دستي به سمت لطف خدا داري...
+
بر ماسه ها نوشتم درياي هستي من از عشق توست سرشار
اين را به ياد بسپار،
بر ماسه ها نوشتي اي همزبان ديرين اين آرزوي پاکي است
اما به باد بسپار
+
من و تو قطره ي باران بوديم،روي يک سرو بلند،بين يک دشت بزرگ،همنشيني با سرو،سبزي دشت بزرگ،سبز شد باورمان، ناگهان ابر سياهي آمد همه جا تيره بشد
دشت را ترس و سکوتي بگرفت،
من ولي مي دانم،ابر بايد برود،ابرها رفتني اند،تا طلوع خورشيد،اندکي فاصله است،صبر مي بايد ، صبر ...
▌► | ► | ◄