با فعال سازي تلفن همراه، مي توانيد بدون اتصال به اينترنت و از طريق پيامک اقدام به ارسال پيام عمومي و نظر در پارسي يار نماييد.
براي ارسال پيام به پارسي يار، کافيست + در ابتداي پيامک بگذاريد و متن مورد نظر خود را وارد نماييد و به شماره 3000226060 ارسال نماييد.
براي ارسال نظر برای آخرين پيامي که با پيامک به پارسي يار فرستاه ايد، کافيست ++ در ابتداي پيامک بگذاريد و متن مورد نظر خود را وارد نماييد و به شماره 3000226060 ارسال نماييد.
در ازاي ارسال هر پيامک براي پارسي يار مبلغ 130 ريال از اعتبار کاربري شما کسر خواهد شد.
براي بارگذاري فايلهاي رسانه اي اينجا را کليک کنيد.
در بخش آدرس رسانه، کليه آدرسهاي تصويري، آدرسهاي صوتي با فرمت mp3، wav، wma، mid و آدرسهاي فيلم با فرمت mp4، wmv، 3gp، 3gpp، avi، mov، flv و آدرسهاي فلش با پسوند swf پشتيباني مي شود.
همچنين کليپهاي مربوط به سايت آپارات، با لينک مستقيم آن کليپ پشتيباني مي شود.
توجه : برچسب هاي زير در متن ارسالي شما قابل استفاده است. در حين ارسال پيام براي
هر کاربر، داده مربوط به آن کاربر جايگزين اين بر چسب ها مي شود.
*pb:BlogNic* : عنوان کاربر در پارسي يار
*pb:BlogAuthor* : نام و نام خانوادگي مدير وبلاگ
*pb:BlogTitle* : عنوان وبلاگ
*pb:BlogUrl* : آدرس کامل وبلاگ
گزينه ها:
هر گزينه بايد در يک سطر مستقل قرار گيرد. گزينه ها با کليد Enter جدا شوند.
براي هر پيام حداقل دو و حداکثر ده گزينه قابل تعيين است.
+کاش وقتي زندگي فرصت دهد،گاهي از پروانه ها يادي کنيم،کاش بخشي از زمان خويش را،وقف قسمت کردن شادي کنيم،کاش گاهي در مسير زندگي
باري از دوش نگاهي کم کنيم،فاصله هاي ميان خويش را،با خطوط دوستي مبهم کنيم،کاش وقتي آرزويي ميکنيم
از دل شفاف مان هم رد شود،مرغ آمين هم از آنجا بگذرد،حرف هاي قلبمان را بشنود...
+شب آرامي بودمي روم در ايوان ، تا بپرسم از خود،زندگي يعني چه،مادرم سيني چايي در دست ،گل لبخندي چيد ، هديه اش داد به من خواهرم ، تکه ناني آورد ،آمد آنجا ، لب پاشويه نشست ،به هواي خبر از ماهي ها دست ها کاسه نمود ، چهره اي گرم در آن کاسه بريخت و به لبخندي تزئينش کردهديه اش داد ، به چشمان پذيراي دلم پدرم دفتر شعري آورد....
+خدا،انسان وعشق اين است "امانتي" که بر دوش آدم،سنگيني مي کند واين است آن "پيماني" که در نخستين بامداد خلقت با خدا بستيم? و "خلافت" او را در کوير زمين تعهد کرديم. ما براي همين "هبوط" کرديم،و اينچنين است که به سوي او باز مي گرديم.
+گذشت زمان براي آنان که در انتظارند بسيار کند،براي آنان که مي هراسند بسيار تند،براي کساني که زانوي غم به بغل ميگيرند بسيار طولاني و براي کساني که سرخوشند بسيار کوتاه است،اما براي کساني که عشق مي ورزند ..آغاز و پاياني نيست و زمان تا ابديت ادامه دارد.
+جاده اي رو به آسمان خواهم زداوج خواهم گرفت و به آسمان خواهم رسيد آسمان همه رحمت است،پنجره اي رو به آسمان خواهم گشودتا شايد اوج گيرم در آسمان شب و روشنايي مهتاب آري ...آسمان رنگين است...پس بيا با هم،با اسب هاي سفيد رويايي به سوي آسمان آبي پرواز کنيم. ...دلم مي خواهد رو به آسمان کنم و آبي آسمان را ستايش کنم،گوش کن...مي بارد... باران که مي بارد تو در راهي...
+اي گل غايب
آبها نام تو را زمزمه مي كنند!
درختها به احترام تو سبز مي شوند!
نسيم دعاي عهد را در گوش سرو ها مي خواند!
در ياها با ذكر نام و ياد تو بي كرانه مي شوند!
گلها رنگ و بويشان رااز جمال تو وام مي گيرند!
زمين وآسمان و انسان دست به دست هم مي دهند وبا نجوايي سبز براي طلوع روي ماهت دعاي ندبه مي خوانند!
اي مولا!دلها و ديده هاي ما را در ياب!
+بيا اينجا،آسمان آورده ام برايت ،بيا تمام آرزوهايمان رابروي سيماي بادبادکي رنگين بنويسم و سوار بر بال نازک نسيم رهايش کنيم تا برود آن بالا بالاها،و به خدا بگوييم که روي زمين تو با همه بزرگي و قشنگي اش جاي دوست داشتن خيلي تنگ شده است...
+در اعماق وجودم،آبهاي اميد در جريانند،قطرات شبنم شادي بر تن و روحم نشسته است،من سرشار از اميدم مملو از خواستن،روح من به نيکي مي انديشد،به باورها که هر چه هست در باورها خلاصه مي شود،و در خلوت خود برايت دعا مي کنم،براي تويي که دوستت دارم و دوستم داري،براي تويي که نه من تو را مي شناسم و نه تو مرا و...
+روزگارا,که چنين سخت به من مي نگري,باخبر باش که پِژمردن من آسان نيست,گرچه دلگيرم از ديروزم,گرچه فرداي غم انگيز مرا مي خواند,ليک باور دارم...دل خوشي ها کم نيست!زندگي بايد کرد....!
+اي كاش سنگ بودم بر هيچ چيز دل نميسوزانم ،زيرا كه نه ديروزم سپري ميشود و نه فردايي در كار است
امروز نيز تكاني به خود نميدهد
نه گامي به پيش،نه گامي به پس
اي كاش سنگ بودم - ميگويم - اي كاش
سنگي تا آب مرا جلا دهد سبز شوم،
زرد شوم،مرا روي تاقچهاي بگذارند
همچون تنديسي ... يا طرحي از يك تنديس يا ماده اي خام براي برآمدنِ بايسته هااز بيهودگي نابايسته ها،اي كاش سنگ بودمتا بر همه چيز دل بسوزانم!