وقتی ولم کردی
اول گریه کردم
بعد با خاطراتمون زندگی کردم...
و هر بار که خوبیهامو دیدم ، بیشتر به ارزش خودم پی بردم
و آروم آروم خاطرات با ارزشم رو از وجود تو پاک کردم
و وقتی تنها شدم
اینبار خودم رو پیدا کردم...
چه نازنین ، چه دوست داشتنی ، چه لطیف و چه خواستنی...
همه اینها من بودم...
اوهوم...
ازت ممنونم که من رو رها کردی.
این بار بهتر از دفعه قبل خودم رو شناختم.
با این لطفت کمکم کردی که جایی توی قلبم برای خودم باز بشه...
و دوباره فرصت کنم که بیشتر به خودم عشق بورزمش
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی
دوستان